മുത്തങ്ങ വന്യ ജീവി സംരക്ഷണ കേന്ദ്രം

എടയ്ക്കൽ ഗുഹയിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോളേക്കും സമയം 3 മണിയോടടുത്തിരുന്നു. എത്രയും പെട്ടെന്ന് മുത്തങ്ങയിൽ എത്തിച്ചേർന്നില്ലെങ്കിൽ അന്നത്തെ യാത്ര മുടങ്ങുമെന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾ എവിടേയും സമയം കളയാൻ നിന്നില്ല. സുൽത്താൻ ബത്തേരി ഒരു ഹോട്ടലിൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ പെട്ടെന്നു തന്നെ മുത്തങ്ങയിലേക്ക് തിരിച്ചു.

ഒരു കാലത്ത് വന്യമൃഗങ്ങളെ ധാരാളം കണ്ടിരുന്ന സ്ഥലത്ത് കൂടിയാണ് ഞങ്ങൾ യാത്ര ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഞങ്ങളുടെ ഗൈഡ് ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചു.അത്രയ്ക്കൊന്നും ഒരു കാടിന്റെ ഭീകരത ഞങ്ങൾക്ക് തോന്നിയില്ല. സുൽത്താൻ ബത്തേരിയിൽ നിന്നും ഏകദേശം 15 കിലോമീറ്റർ ദൂരം സഞ്ചരിച്ചാൽ മുത്തങ്ങയിൽ എത്തിച്ചേരാം. നല്ല വീതിയുള്ള റോഡായിരുന്നു സുൽത്താൻ ബത്തേരിയിൽ നിന്നും മുത്തങ്ങയിലേക്കുള്ളത്.

നാലു മണിക്കാണ് ഞങ്ങൾ അവിടെ എത്തിയതെങ്കിലും ഭയങ്കര തിരക്കാണ് അവിടെ അനുഭവപ്പെട്ടത്. ഉള്ളിലേക്ക് കടക്കാനുള്ള ജീപ്പും അതിനുള്ള പാസ്സും സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനായി കുറേയേറെ സമയം അവിടെ കാത്ത് നിൽക്കേണ്ടതായി വന്നു

ഹൈവേ ആണെങ്കിലും ഇരു വശങ്ങളിലും മുളംകാടുകളും കുരങ്ങന്മാരേയും അവിടെ കാണാൻ സാധിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ളവർ ചിലർ അവിടെ മലയണ്ണാനെ കണ്ടു. പക്ഷെ നിർഭാഗ്യവശാൽ എനിക്ക് മലയണ്ണാനെ കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. കാട്ട് തേൻ,ചെറുതേൻ,കുടമ്പുളി,കസ്തൂരി മഞ്ഞൾ തുടങ്ങിയവ വിൽക്കുന്ന ബത്തേരി പട്ടിക വർഗ്ഗ സഹകരണ വകുപ്പിന്റെ ഒരു കട അവിടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങളിൽ ചിലർ ചെറുതേൻ അവിടെ നിന്നും മേടിക്കുകയുണ്ടായി. ആദിവാസികളിൽ ചിലരാണത്രേ ഇതൊക്കെ സംഘടിപ്പിച്ച് അവിടെ എത്തിക്കുന്നത്.

ഒടുവിൽ ഞങ്ങളുടെ ജീപ്പ് തയ്യാറായി വന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഗൈഡ് കുറെയേറെ നിർബന്ധിച്ചതു കൊണ്ടാണ് ആ ജീപ്പ് ഡ്രൈവർ പോകാൻ കൂട്ടാക്കിയത്. 5 മണി കഴിഞ്ഞാൽ ആരേയും സന്ദർശനത്തിനു അനുവദിക്കില്ലെന്ന് പിന്നീട് ആ ജീപ്പ് ഡ്രൈവർ പറഞ്ഞു. 2 ജീപ്പിലായാണ് ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടങ്ങിയത്.

കുറച്ച് ദൂരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഒരു ആനയെ കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ അത് അവിടെ കെട്ടിയിട്ട ഒരു നാട്ടാനയാണെന്നറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.

കല്ലും മണ്ണും നിറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ 45 മിനിട്ട് യാത്രയാണ് ഞങ്ങൾക്കുണ്ടായിരുന്നത്. നിർദ്ദിഷ്ട പാതയിലൂടെ ഒരേ വേഗത്തിൽ വണ്ടി ഓടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. കുറേയേറെ ദൂരം പോയിട്ടും ഒരു വന്യ ജീവിയേപ്പോലും കാണാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

ഒടുവിൽ ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോൾ കുറെ മാനുകളെ കാണുവാൻ സാധിച്ചു. ഒരു പാട് മാനുകൾ കൂട്ടം കൂട്ടമായി പുല്ല് മേയുന്നത് ഞങ്ങൾ കണ്ടു.

ഒരു സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോൾ ഡ്രൈവർ ഞങ്ങളോട് ആ സ്ഥലത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. അതെന്താണെന്നു വെച്ചാൽ അ സ്ഥലം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് കേരള-തമിഴ്നാട്-കർണ്ണാടക അതിർത്തിയിലാണെന്നതാണ് അതിന്റെ പ്രത്യേകത.

ഏതാണ്ട് യാത്രയുടെ മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ആനയെ കാണാൻ സാധിച്ചത്. അങ്ങകലെ ഒരു കുറ്റിക്കാട്ടിൽ മറഞ്ഞ് നിന്ന് എന്തോ തിന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ആ ആന. അകലത്തായത് കൊണ്ട് നല്ല ചിത്രങ്ങൾ ഏടുക്കുന്നതിനു സാധിച്ചില്ല.

ഇതിൽ കൂടുതൽ ഒരു മൃഗത്തിനേയും ഞങ്ങൾക്ക് അന്നത്തെ ആ സഞ്ചാരത്തിനിടയിൽ കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. ആന,കടുവ,തുടങ്ങിയ മൃഗങ്ങളേയും വളരെ അടുത്ത് കണ്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന് ഞങ്ങളുടെ ഡ്രൈവർ പറഞ്ഞു. ചിലപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പോയത് ശരിയായ സമയത്താവത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കും ഞങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ ജീവികളെ ഒന്നും കാണാൻ സാധിക്കാഞ്ഞത്.

തിരിച്ച് വരുന്ന വഴിക്ക് കർണ്ണാടക ഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള ഹൈവേയിലൂടെ വരണം ഞങ്ങൾ പുറപ്പെട്ട സ്ഥലത്തേക്ക് എത്തുന്നതിനായി. അവിടെ എത്തി ഞങ്ങൾ അടുത്തുള്ള ഒരു അരുവിയിൽ കുളിച്ചപ്പോൾ ജീപ്പിൽ സഞ്ചരിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണമെല്ലാം മാറി. കല്പറ്റ എത്തി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഒരു സിനിമ കാണാൻ വിചാരിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും ഞങ്ങൾ വന്ന വാഹനത്തിനു പിറ്റേന്ന് വേറെ ഒരു ഓട്ടമുള്ളത് കൊണ്ടും സിനിമക്ക് പോകൽ നടന്നില്ല. തിരിച്ച് താമരശ്ശേരി-മുക്കം-അരീക്കോട് വഴിയാണ് വണ്ടി പോന്നത്. ചുരം ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും എല്ലാവരും ഗാഢ നിദ്രയിലായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.